رفتار صحیح با زنبور عسل

طرز کار کردن و رفتار ما برای زنبورها مهم است، هیچگاه درب کندو را بدون دود دادن باز نکنید و هیچ وقت بیش از حد لازم به داخل آن دود ندهید. دود دادن زیاد باعث گیجی و عصبانی شدن زنبورها می گردد. با کم دود دادن به زنبورها خواهید فهماند که اسلحه ی در دست دارید و  در نتیجه از آن ها قوی تر هستید. وقتی که آن ها شما را از خودشان قوی تر حس کردند دیگر به شما حمله ور نخواهند شد و هدف از دود دادن فقط به همین باید باشد و بس.
پیش از شروع به کار همیشه توری را به صورت تان بزنید، به خصوص در اوایل کار و دوران کارآموزی، تا بدن غیر آشنا به نیش زنبور، شما را از زیاد نیش خوردن حفاظت کند. روزها و ماه های اول هیچ ایرادی ندارد که هنگام کار کردن با زنبورها دستکش چرمی به دست کنید، ولی بعداً کم کم این عادت را کنار بگذارید، چون کار کردن با زنبورها با دست آسان تر است تا با دستکش، وانگهی دست های تان نیز باید به تدریج به نیش خوردن عادت کنند. تنها با نیش خوردن زیاد است که بدن به سم زنبور عادت کرده و در مقابل نیش متورم نمی شود.
مقصود از نیش خوردن زیاد آن نیست که هر روز تعداد زیادی نیش خورد، بلکه باید به دفعات زیاد و هر دفعه به تعداد کم نیش ها را تحمل کرد. هنگامی که کندو را باز کرده و با زنبورها کار می کنید اگر زنبوری ناگهان به دست شما حمله کرد نترسید و دست تان را به سرعت عقب نکشید زیرا در این صورت حتماً نیش خواهید خورد و حال آن که اگر دست را به همان حال نگهداری نیش نمی زند.
از هر حرکت تند و ناگهانی در مقابل زنبور عسل پرهیز کنید چون فوراً حمله کرده نیش می زند. هنگامی که کندو را باز کردید، تمام کارها را حتی موقعی که نیش خورده اید با ملایمت و بدون کوچک ترین صدا انجام دهید.
وقتی که قابی را از کندو بر می دارید هرگز با زور آن را به سمت خارج نکشید زیرا ناگهان از جا کنده شده و زنبورها را عصبانی می کند. مواظب باشید که قاب پر از زنبور از دست تان به زمین نیفتد که در این صورت حتماً زنبورها به شما حمله ور شده و نیش می زنند.
زنبورها از بوی عرق بدشان می آید و به کسی که بدنش بوی عرق دهد یا به خود یا موهایش ادکلن و عطر مالیده باشد حمله می کند.
بین رنگ ها سفید برایشان آرامش دهنده و قهوه ای ناراحت کننده است. از پارچه های پشمی به هر نحو و رنگی که باشد بدشان می آید، به خصوص از پارچه های پشمی قهوه ای رنگ.
نتیجه می گیریم که هنگام کار با زنبور باید لباس سفید غیر پشمی و خیلی تمیز پوشید. زهر زنبور عسل مصونیت موضعی می دهد. یعنی؛ اگر زنبور نقطه ای از بدن را نیش زد و این نقطه متورم شد، مرتبه ی دوم و سوم اگر باز همین نقطه و اطرافش را نیش بزند دیگر متورم نمی شود و کم کم با نیش خوردن تدریجی همان طوری که در بالا نیز گفته شد هر دفعه به تعداد کم، زمانی فرا می رسد که بدن مصونیت کامل پیدا کرده و هیچ جایش در مقابل نیش خوردن، دیگر باد نخواهد کرد.
ولی درد نیش هرگز از بین نخواهد رفت و هر بار نیش خوردن توأم با درد کوتاه مدت (مثلاً پنج دقیقه) خواهد بود. بدن ناآشنا به نیش زنبور پس از نیش خوردن ممکن است 24 ساعت یا حتی بیشتر متورم شده و درد داشته باشد. کسی که اولین نیش را بخور علاوه بر تورم دست و درد شدید احتمالاً شب را با تب 39 درجه طی خواهد کرد.
کسی که از نیش زنبور ترس و واهمه دارد بهتر است اصلاً به زنبورداری نپردازد و شغل دیگری را برای خود انتخاب کند. اساس کار زنبورداری به هنگام باز کردن کندوها باید ملایمت و نرمش از یک طرف و تسلط کامل بر اعصاب از طرف دیگر باشد، در هوای رعد و برق یا وقتی که هوای آفتابی تبدیل به هوای بارانی می شود زنبورها معمولاً ناراحتند. در چنین مواقعی دست به کندوهایشان نزنید که حمله خواهند کرد.
هنگام کار کردن با زنبورها جلوی کندو و سوراخ پرواز نایستید چون مانع ورود و خروج آن ها شده و نظم آن ها را به هم می زنید.
می دانید که زنبور عسل قادر به تحمل بی نظمی نیست، در نتیجه به شما حمله ور می شود.